ตัวอย่างนิทานครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีกระต่ายตัวหนึ่งอาศัยอยู่ในป่า
มันวิ่งได้เร็วมาก จนหลงตัวเองว่าในป่าแห่งนี้ไม่มีใครวิ่งเร็วชนะ
ตนเองได้ วันหนึ่งกระต่ายเดินร้องเพลงมาอย่างสบายใจ
และพบกับเต่าเข้า เห็นเต่าคลานต้วมเตี้ยมผ่านหน้าไป กระต่ายจึงพูดกับเต่าว่า
“มัวแต่คลานต้วมเตี้ยมอยู่แบบนี้เมื่อไหร่จะถึงบ้านล่ะแบบนี้ข้าว่า…ข้าต่อให้เจ้าคลานล่วง หน้าไปก่อนสักครึ่งวันข้า
ก็วิ่งตามทัน ฮ่า ฮ่า ฮ่า” กระต่ายหัวเราะเยาะเย้ยเจ้าเต่า
“ข้าก็คลานของข้าแบบนี้ของข้ามาตั้งนานแล้ว”
เต่ารู้สึกไม่พอใจที่กระต่ายพูดจาแบบนั้นใส่ตน
แล้วพูดต่ออีกว่า “กระต่าย หลงตัวเองอย่างเจ้ากระต่ายผู้ทะนงในความวิ่งเร็วของตนเองเห็นเต่าพูดจาอย่างนั้น
จึงพูดขึ้นว่า “งั้นแน่จริงกล้าวิ่งแข่งกับข้าไหมล่ะ?
เจ้าเต่าต้วมเตี้ยม ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไม่กล้าล่ะสิ”
เต่าตอบทันควันว่า “ตกลง…เรามาวิ่งแข่งกัน
ใครถึงเส้นชัยก่อนคนนั้นชนะ” กระต่ายแทบไม่เชื่อ หูตัวเอง
“เจ้านะเหรอกล้าท้าแข่งกับข้า ฮ่า ฮ่า ฮ่า ข้าต่อให้เจ้าก่อนก็ได้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า”
ทันใดนั้นเจ้านกน้อยบินผ่านมาพอดีเต่าและกระต่ายจึง
ขอให้นกน้อยเป็นกรรมการตัดสินให้ เมื่อการแข่งขันเริ่มขึ้น
กระต่ายวิ่งออกจากจุดเริ่มต้นด้วยความเร็วสุดฝีเท้านำเต่าไปก่อน
พอถึงกลางทางหันกลับไปมองข้างหลังไม่เห็นแม้แต่เงาของเต่า
เจ้ากระต่ายจึงนั่งพักที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ข้างทางจนเผลอหลับไป
ส่วนเจ้าเต่ายังคงคลานต้วมเตี้ยมๆอย่างไม่ย่อท้อโดย
มีเพื่อนสัตว์ป่าส่งเสียงเชียร์ให้กำลังใจ เนื่องจากเพื่อนทุก
ตัวไม่ชอบนิสัยของเจ้ากระต่ายขี้คุย เจ้าเต่ายังคงคลานต่อ
ไปจนแซงหน้ากระต่ายที่มัวแต่นอนหลับอยู่
เจ้ากระต่ายสะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกทีเมื่อเจ้าเต่าคลานจะถึงเส้นชัยแล้ว
มันรีบวิ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วหวังจะไล่ให้ทัน
แต่ก็สายไปเสียแล้ว พวกสัตว์ป่าต่างห้อมล้อมเข้าไป
แสดงความยินดีกับเต่าตัวแรกที่สามารถเอาชนะกระต่าย
ได้ในการวิ่งแข่งขัน เป็นตำนานเล่าขานสืบต่อกันมาจนถึงทุกวันนี้
นิทานอีสป เรื่องกระต่ายกับเต่า นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น
บางคนก็เรียก นิทานอีสปเต่ากับกระต่าย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น